Aargh, een lift! | 25-april-2017 |

Wie mij langer kent, weet dat ik de trap prefereer boven de lift, net zoals ik de voorkeur geef aan de fiets boven tram en trein.

Het is geen onbekend fenomeen: ik ben, zoals zovelen, licht claustrofobisch. Voor het afleggen van afstand in verticale richting overweeg ik dus altijd, of mijn protesterende beenspieren zwaarder wegen dan mijn aversie tegen een tochtje in een kleine besloten ruimte. Met name in parkeergarages wordt ons huishouden daardoor vaak wreed uiteen gereten: terwijl mijn heer gemaal rustig in een krappe met rvs-plaat beklede cabine stapt, trippel ik over kale betonnen trappen achter hem aan.

Trap versus lift

Wanneer de tocht naar beneden gaat, wint de trap bij mij vrijwel altijd. Bij beweging omhoog ligt de grens bij 3 etages – daarboven wordt de liftkooi minder eng dan het knerpen van mijn dijbenen en knieën. Toch kunnen de dames en heren liftenfabrikanten oplossingen bieden, waardoor het gebruik van liften ook voor verstokte claustrofoben minder onaangenaam wordt. Wanneer nu ook de opdrachtgevers die de liften aanschaffen daar rekening mee houden…

Verzachtende omstandigheden

Hoe een liftcabine eruit ziet, heeft grote invloed op hoe ik mij er in voel. Liften die van onder tot boven bekleed zijn met rvs beplating hebben op mij een beklemmend effect – ook al is er een vriendelijk geweven motiefje of leerprintje in de wand verwerkt. Een kleine cabine is natuurlijk sowieso beklemmender dan een grote, maar door wat kleine ingrepen kan hij groter lijken. Een spiegel tegen de achterwand of naast het bedieningspaneel geeft optisch meer ruimte, evenals een lichte kleur bekleding tegen wand en plafond. Voldoende maar niet verblindend licht is ook een factor.

Ontsnappen aan de liftsleur

Eén van de meest vriendelijke liftcabines die ik ken, is die in het pand van Schindler in Den Haag: over de volle hoogte van achterwand van de liftschacht is een afbeelding geschilderd, waar je met de lift langs gaat. Door de glazen achterwand van de lift ziet je als passagier telkens een ander deel van de wandschildering en is de tocht voorbij voor je het weet.

Foto: met dank aan Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed [CC BY-SA 4.0], via Wikimedia Commons.