Bewoners en badgasten genieten van aantrekkelijke dorpskern | 07-januari-2020 |

Aansluiten bij historische dorpskern zonder historiserend te ontwerpen? Een behoorlijke opgave!

Wat ontwerpt een architect het liefst? Jan-Paul Bron van Zeelenberg Architectuur in Ouddorp heeft een duidelijke voorkeur: “Een project op een levendige locatie.”

Libaquin Renesse is daar een mooi voorbeeld van. “Hier hebben het hele dorp en de badgasten plezier van.”

Geslaagde dorpsontwikkeling in anderhalf jaar

Het initiatief voor Libaquin Renesse wordt in 2016 genomen door ondernemers Ed Troost en zijn zoon Patrick Troost, die onder meer betrokken zijn bij camping Julianahoeve in Renesse. “Zij willen dat Renesse aantrekkelijk blijft voor dorpsbewoners en badgasten. Nabij het dorpscentrum kregen zij de kans om twee aangrenzende percelen aan te kopen. Hun idee: de bestaande panden afbreken en een nieuw complex neerzetten. Op de begane grond zouden dan winkeltjes en bedrijfsruimtes komen en op de eerste en tweede verdieping huurappartementen, zowel levensloopbestendige woningen voor families als maisonnettes voor jongeren die in Renesse willen blijven wonen, maar geen hypotheek kunnen krijgen.”

Alles komt samen

Bron wordt door de Troosts gevraagd om een schetsontwerp te maken. Het bestemmingsplan laat realisatie van woningen en voorzieningen toe. Wat ook helpt: de gemeente Renesse ziet het belang van het project in. Logisch, aldus Bron. “In het ene pand was voorheen een accountantskantoor gevestigd, in het andere de Rabobank. De gedateerde panden renoveren voor hun bestaande functie zou veel te duur zijn. Daar vind je geen huurders meer voor.”
Het College van B&W maakt gebruik van zijn bevoegdheid om iets af te wijken van het bestemmingsplan, waardoor net wat meer ruimte beschikbaar komt. “Er ontstond een proces van plezierig samenwerken, waarin dingen vlot en soepel gingen. Iedereen had de instelling: dit moet gewoon gebeuren. Tussen het maken van de eerste tekening en de start van de bouw zat anderhalf jaar. De enige echte hobbel was dat de heipalen veel later dan gepland werden geleverd.”
Het project werd eind 2018 voltooid. De 15 huurappartementen en 9 bedrijfsruimtes zijn allemaal verhuurd.”

Complexe vorm

Wat Bron vanaf het begin voor ogen stond, is gerealiseerd. “Een leek ziet geen verschil tussen het eerste schetsontwerp en wat er nu gerealiseerd is. Er zijn geen problemen met de Welstandscommissie geweest.” Dat klinkt ideaal. Waren er dan geen uitdagingen in dit project? “Het spannendst was het moment dat ik naar de opdrachtgevers ging met het voorlopige schetsontwerp. Gelukkig hadden zij er meteen een goed gevoel bij.” De opdrachtgevers zeiden ja tegen een niet-alledaags complex. “Het kon geen recht blok worden, want de vorm van de twee percelen liet dat niet toe.”

Passend in het gebied

Kenmerkend voor het dorpscentrum van Renesse zijn panden uit verschillende tijdperken en in verschillende stijlen, met een grote variëteit in o.a. raamhoogtes en materialen. Hoe sluit je als architect daarbij aan? “Zonder historiserend te ontwerpen, heb ik variatie gezocht, bijvoorbeeld in materialen en gevelverdelingen. Met een afwisseling van nostalgische en modernere elementen en materialen, zoals mooie, grote balkons en bescheiden loggia’s. Daarnaast is in sommige pandjes wat meer eigentijds omgegaan met materialen, zoals zink en glas. Op deze manier zal het volgens mij sneller dan normaal opgaan in de bestaande omgeving. Het is goed als iedereen na een jaar al vergeten is wanneer het werd neergezet.”
De bijdrage van de gemeente Renesse is hierbij ook belangrijk. “De infrastructuur is aangepast, er is een plein aangelegd en er zijn nieuwe groenvoorzieningen gecreëerd. Dit vormt het sluitstuk dat het gebouw vastknoopt aan het centrum.”

Kunststof kozijnen: verstandige keuze

Hoe de keuze voor kunststof kozijnen destijds gemaakt is, weet Bron niet meer precies, maar hij vindt het een verstandige keuze. “Als beeldbepalend element vervult het zijn functie net zo goed als een houten kozijn. Wie voorbij wandelt, ziet het verschil niet. En vanuit het oogpunt van onderhouds- en beheerkosten is het voor de verhuurder ook een logische keuze.”
In het project zijn kunststof kozijnen met het VEKA profiel SOFTLINE 82 NL RETRO toegepast. Ze zijn gemaakt en gemonteerd door Goemaat in Goedereede.

Stilistische duurzaamheid

Met het oog op energiebesparing en reductie van CO2-uitstoot hebben de opdrachtgevers gekozen voor een royale toepassing van zonnecellen. “Ze zijn netjes achter een dakrandje weggewerkt. De isolatie is uitstekend, conform de destijds geldende eisen.” Het technische aspect van duurzaamheid is belangrijk, maar niet zo spannend, vindt Bron. “Voldoen aan de regelgeving is een puur technisch verhaal; in principe kom je daar wel uit.” Wat een gebouw op termijn echt duurzaam maakt, is of het een plek krijgt in de omgeving. “Het moet zo aantrekkelijk zijn, dat er elke 25 jaar mensen zijn die het met weinig materiaal en energie weer bij de tijd brengen.”

Of dat lukt, zal nog blijken. De eerste geluiden zijn alvast hoopgevend. “Een van onze medewerkers woont in Renesse. Volgens hem moeten de Rennessenaren even wennen aan de verandering, maar zien ze het als een welkome aanvulling.”